Gdyby ktoś mi kiedyś powiedział, że moje wymarzone wakacje będą polegały na zadekowaniu się w hotelu i nie opuszczaniu go przez tydzień, nie uwierzyłabym. Należałam do tych podróżników, którzy na wakacyjne wojaże wyjeżdżali perfekcyjnie przygotowani – z mapką, przewodnikiem przeczytanym od deski do deski, aktualną bazą punktów gastronomicznych i dokładną znajomością komunikacji miejskiej. Nigdy nie byłam typem, który wybierał all-inclusive nad basenem, wolałam degustowanie lokalnych smaków, wyszukiwanie nietuzinkowych miejsc, ciągłe wędrowanie, wieczne atrakcje. Pokój hotelowy traktowałam jak noclegownię, a udane wakacje wyliczałam na podstawie przebytych na własnych nogach kilometrów. Efekt był taki, że często z urlopu wracałam bardziej zmęczona niż wypoczęta, jednak ogrom wrażeń skutecznie rekompensował mi odciski na stopach. A potem? Potem zostałam mamą. Czytaj dalej